پیشبینی سلامت روان نوجوانان بر اساس کیفیت ارتباط والدین
مقدمه
کیفیت ارتباط والد–نوجوان یکی از عوامل تعیینکننده سلامت روان نوجوانان است. پژوهشهای روانشناسی نشان میدهند تعاملات مثبت، همدلانه و حمایتگر والدین با کاهش اضطراب، افسردگی و مشکلات رفتاری و افزایش عزتنفس و مهارتهای اجتماعی نوجوانان ارتباط مستقیم دارد. این مقاله به بررسی نقش کیفیت ارتباط والدین در پیشبینی سلامت روان نوجوانان پرداخته است.
⸻
روش پژوهش
کیفیت ارتباط والد–نوجوان با شاخصهایی مانند:
•گفتوگو و تبادل هیجانات
•حمایت عاطفی و همدلی
•حل مسئله مشترک و مشارکت
اندازهگیری میشود. سلامت روان نوجوانان نیز با ابزارهای استاندارد روانسنجی، شامل اضطراب، افسردگی، استرس و رضایت از زندگی سنجیده میشود.
⸻
نتایج و بحث
•نوجوانانی که والدین با کیفیت بالای ارتباط دارند، سطح اضطراب و افسردگی کمتری نشان میدهند و مهارتهای اجتماعی و اعتماد به نفس بالاتری دارند.
•ارتباط ضعیف یا کمتوجه والدین با افزایش مشکلات رفتاری، انزوا و کاهش رضایت از زندگی نوجوان همراه است.
•گفتوگو، همدلی و مشارکت فعال والدین از مهمترین عوامل پیشبینیکننده سلامت روان نوجوان هستند.
⸻
نتیجهگیری
کیفیت ارتباط والدین میتواند پیشبینیکننده مؤثری برای سلامت روان نوجوانان باشد. والدینی که با گفتوگوی مؤثر، همدلی و حمایت عاطفی رابطه سالمی با فرزند خود دارند، نقش کلیدی در رشد روانی و اجتماعی نوجوانان ایفا میکنند.
⸻
✍️ دکتر زهره دهقان چناری – روانشناس، پژوهشگر حوزه خانواده و رشد نوجوان

دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.