نقش هوش هیجانی والدین در بهبود ارتباط با نوجوانان

مقدمه

هوش هیجانی والدین شامل توانایی شناخت، مدیریت و هدایت هیجانات خود و فرزند است. پژوهش‌های روان‌شناسی رشد نشان می‌دهند والدینی که هوش هیجانی بالاتری دارند، قادرند تعاملات مثبت‌تر، همدلانه‌تر و مؤثرتری با نوجوانان خود برقرار کنند و تعارضات را کاهش دهند. این مقاله به بررسی نقش هوش هیجانی والدین در بهبود کیفیت ارتباط با نوجوانان پرداخته است.

⸻

روش پژوهش

هوش هیجانی والدین معمولاً با شاخص‌هایی مانند:

•خودآگاهی هیجانی

•خودکنترلی

•همدلی

•مهارت‌های اجتماعی

•انگیزش درونی

اندازه‌گیری می‌شود. کیفیت ارتباط والد–نوجوان نیز از طریق گفت‌وگوهای باز، حل مسئله مشترک و حمایت عاطفی سنجیده می‌شود.

⸻

نتایج و بحث

•والدینی با هوش هیجانی بالا: بهتر می‌توانند به هیجانات نوجوان پاسخ دهند، گفت‌وگوهای همدلانه برقرار کنند و محیطی امن و حمایت‌کننده ایجاد کنند.

•والدینی با هوش هیجانی پایین: ممکن است واکنش‌های هیجانی شدید نشان دهند، تنش‌ها را افزایش دهند و فرصت گفت‌وگوی صمیمی را محدود کنند.

•همدلی والدین با نوجوانان، مؤلفه اصلی بهبود ارتباط و کاهش مشکلات رفتاری و هیجانی است.

⸻

نتیجه‌گیری

هوش هیجانی والدین نقش کلیدی در ایجاد ارتباط سالم، اعتماد و صمیمیت با نوجوانان دارد. آموزش و تقویت مهارت‌های هوش هیجانی والدین می‌تواند به بهبود تعاملات خانوادگی، کاهش تعارضات و ارتقای سلامت روان نوجوانان کمک کند.

⸻

✍️ دکتر زهره دهقان چناری – روانشناس، پژوهشگر حوزه خانواده و رشد نوجوان